Jajangkungan

JAJANGKUNGAN

Jajangkungan alias égrang nyaéta kaulinan tradisional sunda anu sok diulinkeun pikeun ngasah katerampilan nganaékan jajangkungan anu tina awi. Kaulinan ieu téh teu acan aya anu terangeun sacara pasti ti mana asalna, ngan tiasa di panggihan di rupa-rupa daerah anu ngaranna beda-beda, saperti : di Sumatera Barat disebatna tengkak-tengkak. Di Bengkulu disebatna ingkau anu hartina sapatu awi  sareng upami di Jawa Tengah mah ngarana jangkungan anu asalna tina ngaran manuk anu sukuna panjang. Égrang sorangan asalna tina basa Lampung anu hartina terompah pancung anu di jieuna tina awi buleud panjang. Dina basa Banjar di Kalimantan Selatan disebatna téh batungkau

Jajangkungan atawa égrang téh ulina ku cara leumpang maké awi dua anu aya panincakan. Kaulinan égrang kaasup jenis kaulinan anu ngabutuhkeun katerampilan jeung kawanian. Jajangkungan umumna dijieun tina awi anu panjangna antawis 1 ½ - 3 meter atawa gumantung kana kabutuhanana. Dina bagéan handap kirang langkung 30-60 cm ti handapna, dijieun tempat paragi napak suku anu rata anu legana kirang langkung 20 cm. .

            Ulin jajangkungan sok resep upami diulinkeunana kelompok jeung tiasa ogé dikombinasikeun jeung maén bal atawa adu kacepatan. Atawa sering ogé dipeunteun tina katahanan leumpang di luhur jajangkungan atawa saling nanding.

Cara ngulinkeunana nyaéta urang lomba leumpang ngagunakeun jajangkungan dina salah sahiji sisi lapangan ka beulah sisi séjénna. Sing Saha anu pang téréh-téréhna dugi jeung henteu labuh, hartina anjeuna meunang